Τὸ ξέρω πὼς καθένας μοναχὸς πορεύεται στὸν ἔρωτα, μοναχὸς στὴ δόξα καὶ στὸ θάνατο.
Τὸ ξέρω. Τὸ δοκίμασα. Δὲν ὠφελεῖ. Ἄφησέ με νἄρθω μαζί σου ~ Η Σονάτα του Σεληνόφωτος

Lisa

This is thy hour O Soul, thy free flight into the wordless. Away from books, away from art, the day erased, the lesson done. Thee fully forth emerging, silent gazing, pondering the themes thou lovest best. Night, sleep, death, and the stars. - Walt Whitman

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2015

Dark Shadows

'Halloween', το αποψινό μας αφιέρωμα. 
Με άλλα λόγια, το ιστολόγιο διασκεδάζει το μυστικισμό της γιορτής, με μικρές ιστορίες "τρόμου". 

Ντύνω το ιστολόγιο και τη φωνή μου μ' ένα σκοτεινό πέπλο ποεϊκού μυστηρίου και προχωρώ το αφιέρωμα ένα βήμα παραπέρα. Αναδημοσιεύω ανάμεσα στα τερατο-quiz και μερικές "τρομακτικές ιστορίες" που θέλω να πιστεύω ότι θα κάνουν τις τρίχες του αυχένα σας να σηκωθούν. Σαν το κοράκι του ποιήματος του Πόε, χτυπούν κι αυτές επίμονα τις οθόνες σας...

Απόψε θα είμαι ο ξεναγός σας. Μαζί θα ταξιδέψουμε στον κόσμο των σκιών. Φανταστείτε μια -βγαλμένη από film noir- μαυροντυμένη γυναικεία φιγούρα, μ' ένα μαύρο πλατύγυρο καπέλο. Μια femme fatale. Θα είμαι καλύτερη στη δουλειά μου αν με βλέπετε έτσι. Κάτω απ' τη σκιά του καπέλου μου, σας κοιτώ με ένα πολύ έντονο βλέμμα. Η φωνή μου, σαν σειρήνα, σας δένει με τα μάγια της και σας παρασύρει στο ερεβώδες σκοτάδι. Σας περικυκλώνει ο καπνός του τσιγάρου μου. Μη νιώθετε άβολα, είναι όλα μέρος του show. Στα κόκκινα σαν αίμα χείλη μου, ένα αδιόρατο μειδίαμα. Αυτό ίσως θα έπρεπε να σας τρομάζει. Θα προσπαθήσω να σταθώ καλός αφηγητής. Θα σας κάνω και να γελάτε πού και πού. Ή να ακούτε μακάβρια γέλια από το πουθενά.

Ελπίζω να μη φοβάστε...

Αγνοήστε το γέλιο μου.

Μισό λεπτό...


Ένας αστάθμητος παράγοντας στάθηκε εμπόδιο στο αφιέρωμά μας και σαν τροχοπέδη ακινητοποίησε τα σκουπόξυλα μας στη μέση του πουθενά.

Πριν προχωρήσουμε στο επόμενο κουίζ, θα πρέπει να απαγγείλουμε ένα ακόμη ξόρκι. Το μαγικό μας ταξίδι μάς μεταφέρει ευθύς αμέσως στην προηγούμενη ζωή μας. Οι παρακάτω στίχοι θα ανοίξουν την αόρατη πύλη για έναν κόσμο όπου παρόν, παρελθόν και μέλλον χάνουν τη σημασία τους, γίνονται ρευστοί και συγχωνεύονται σε ένα κολοσσιαίο δευτερόλεπτο, για να αρχίσει η μπλογκομάγισσα τη δική της αναζήτηση.
Επαναλάβετε μετά από εμένα...

Τα σκουπόξυλα μας αρχίζουν να κινούνται ξανά. Η βραδιά τρόμου δεν τελείωσε ακόμη...


Remove the chains of time and space
An make my spirit soar.
Let these mortal arms embrace
The life that haunts before.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου